Palabras

Busco desesperadamente a palabra que nos defina,
unha palabra que engrandeza o que somos.
Esa palabra vive en nós,
mais ningún dos dous sabemos cal é,
porque a nós non nos fan falta palabras.
Basta unha simple mirada para saber cal é a nosa palabra.

Levántome a media noite desvelado,
buscando a palabra exacta.
Penso en ti e sei en que estou pensando,
mais se o quero describir non teño palabras.
Dás sentido á miña vida sen apenas percatarte,
pero non me podes dicir que sentes.

Ás veces, a palabra faime reflexionar demasiado.
Fago ben procurándoa? É mellor non sabela?
Creo que teño medo a recoñecela,
asumir que ti es a palabra das palabras,
o dicionario que vive ao meu ladoe do que xamais me quero separar.

*